Перевод песни Aallon alla (Korpiklaani)

Jään välissä, tai pohjalla, on soutajan hauta,
sen sinessä niin syvällä eivät siivet auta.
Lempeimmän kehdon keinuihin on kaunis sun jäädä,
sen laineilla saa levätä, eikä yksikään pois häädä.

Aallon alla voi kaikua ne huudot soutajan huulen,
eivät päälle mun purteni ne kuulu, hiljaisuuden kuulen.
Yö yksinään voi yksinäisen, tai eksyneen, kotiinsa tuoda,
vaikka aallot jäisi taakse eivät huudot rauhaa voi suoda.

Kuun povella, sen kajossa, on haaveiden hauta,
sen keinuvassa kehdossa eivät aarteet auta.
Hellimmän heinän patjoille on helppo mun jäädä,
sen laineille saa nukahtaa, silittäisi päätä,
sen aalloille voi vaipua, eikä yksikään pois häädä.

Aallon alla voi kaikua ne huudot soutajan huulen,
eivät päälle mun purteni ne kuulu, hiljaisuuden kuulen.
Yö yksinään voi yksinäisen, tai eksyneen, kotiinsa tuoda,
vaikka aallot jäisi taakse eivät huudot rauhaa voi suoda.

Aallon alla voi kaikua minun huudot.
Eivät kuule kuulevaiset, kuulee kuurot.
Yö yksinään voisi viedä yksinäisen,
vaikka jäisi se taakseni, alle aallon, aallon iäisen.

Подо льдом скрыта могила гребца,
В водной синеве, столь глубокой, что и крылья не спасут.
В нежном покачивании её колыбели так легко остаться,
Среди волн ты можешь найти покой, и никто не прогонит тебя.

Под волнами прилива слышны отзвуки крика гребцов,
Но здесь, в лодке, я их не слышу, а слышу лишь тишину.
Лишь ночь вернёт домой потерянные и одинокие души,
Даже если волны останутся позади, крики не оставят в покое.

Под диском луны, в её сиянии, лежит сонная могила,
В её покачивающейся колыбели не спасут никакие сокровища.
Мне так просто остаться в ней, лечь на мягкую подстилку из сена,
В волнах её я усну, и они обласкают мой разум,
В волны её я погружусь, и никто не прогонит меня.

Под волнами прилива слышны отзвуки крика гребцов,
Но здесь, в лодке, я их не слышу, а слышу лишь тишину.
Лишь ночь вернёт домой потерянные и одинокие души,
Даже если волны останутся позади, крики не оставят в покое.

Под волнами прилива будут звучать мои крики,
Слышащий не услышит их, но услышит глухой.
Лишь ночь может вести одинокие души,
Даже если она останется позади — под приливом, вечным приливом.